Język niemiecki |
|
Język niemieckiJęzyk niemiecki jest językiem zróżnicowanym regionalnie. Niektóre dialekty są nawet zaliczane czasami jako osobne języki. Język niemiecki jest najbliżej spokrewniony z językiem niderlandzkim. Język niemiecki miał niebagatelny wpływ na ukształtowanie się innych języków, jak na przykład luksemburski czy jidysz. Język niemiecki przeszedł dużą reformę po kątem ortografii w 1998 roku. Była ona potem kilkakrotnie modyfikowana. Polegała przede wszystkim na wariantowym zniemczeniu pisowni wyrazów obcych oraz zwiększeniu ilości wyrażeń, które pisane były rozdzielnie oraz wielką literą i w końcu zastąpieniu ß (szarfeses) przez podwójne s ("ss"). Zwiększona została także częstotliwość używania ä w miejsce e. Język niemiecki pisany ręcznie był także ściśle uregulowany, co widać do dnia dzisiejszego w piśmie starszego pokolenia Niemców (do 1925r. było to Kurrentschrift, natomiast w latach 1935-1941 Sütterlinschrift). Niemcy stawiają na literze "z" poprzeczną kreską, przez co łatwo można rozpoznać rękopis pisany przez osoby, których język niemiecki to język ojczysty. Język niemiecki ma 3 rodzaje liczby pojedynczej (męski, żeński i niejaki). W liczbie mnogiej nie występuje podział na rodzaje. Co ciekawe, w języku niemieckim są tylko 4 przypadki - mianownik, dopełniacz, celownik oraz biernik. Występują 2 rodzaje rodzajników: określone oraz nieokreślone, przy czym oba z nich odmienne są w podobny sposób przez rodzaje i przypadki. Rodzajnik nieokreślony nie występuje tylko w liczbie mnogiej. Język niemiecki ma bardzo podobny do łacińskiego system czasów gramatycznych. Wyróżnia się następujące czasy: - Präsens: czas teraźniejszy, który może również wyrażać przyszłość, Źródło:www.wikipedia.org |
|